Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin

Öldüğün zaman kefeni giydirirler,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.
Sekerette ayağını kaydırırlar,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.

Mal bölüşmek için ardından yürürler,
Seni artık başka birisi görürler.
Hemen yıkayıp selasını verirler,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.

Ölür isen seni yabancı sayarlar,
Karıncalar senin gözünü oyarlar.
Mezar kazıp seni toprağa koyarlar,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.

Onlar ölmeyecek gibi yaşarlar,
Ardından konuşup haddini aşarlar.
Mezarda üstüne tahtayı döşerler,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.

Yusuf bağırsan sesini sustururlar,
Seni küçük bir çukura kıstırırlar.
Üstüne toprağı atıp bastırırlar,
Sen ölürsen acımaz dost bildiklerin.