Gül gelebildiğin kadar neşenle
Eksilmesin tebessüm dudaklarından
Ümidini koparma iplik iplik yaşamdan
Sen bana bakma, ben böyleyim yıllar yılı
Neşem sönmüş bir mum gibi zavallı
Elem yüklüyüm limandaki gemi misali
Uzak bir kenttir bana o tatlı hayat
Gülmek nasıl şey öğrenemedim yıllar yılı
Yaprak yaprak dökülür umutlarım
Düğümlenir boğazıma düğüm düğüm diyeceklerim
Bir şeyler söylemek isterim sana gözlerimle
Dolu dolu boşanır geceleri gözlerimden
Umut doğar her sabah güneşle evrenime
Kutsal sayarım o yeri karşılaştığımız anda
Perçinleşirse gözbebeklerimiz birbirine
Ve sen… seni seviyorum dediğin anda…
Zaman durur, bende mutluluk anımda
Bana da öğretirsin gülmeyi, sevmeyi her şeyi
Elem yükümü bırakırım o limanda…
Sıfırdan başlarım hayata taptaze adımlarla
Ümit dolarım neşe coşarım sen olursan yanımda
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 18:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!