Sen olurmusun son örtüsü

Akşam oluyor ben yine hüzzamdayım
Gözlerim semada yıldızlarda seni arıyorum
Belki elimden tuatrsın diye ümit ediyorum
Bu ümitle her gonca güle sen diye el uzatıyorum

Sanamki geçiyor saatler; sadece tik tak
Sensiz geçermi zaman yüreğime bak
Ben Manavgat`ta hayalinle nefes alarak
aldığım nefesle mutluyum sonum olsada toprak

Eriyorum günden güne oldum biçare
Gündüzlerim karanlık gece sığmıyor tasvire
Ey sevgili vuslat bulsamda sana olan sevgime
Bu son dem istemem olma derman derdime

Derdimle durmaz ağlar inler gözlerim
Dertlerime dert katma kurusun yaşlarım
Senden sadece merhamet bekliyorum
Dürüst insan, olmanı ve kalbini diliyorum

Saat akşam dokuz ve kalem elden düştü
Ömürde saniyeler beden hayata küstü
Sen oldun son nefeste hayatın görünüşü
Üstüme atılan toprağın sen olurmusun son örtüsü