Sen Olur mu Her şey Şiiri - Mekan Atac

"Sana küçük şiirlerim var.
Sana yazma çabasıyla"

Sarıldım müziğin hüzün ruhuna.
"Biraz ağlasam" dedim.
Acı, hüzün işte müzik.
Kayboluşlardayım sonrası bilinmez.
Seni kaybetme korkusu doğuyor içime.
Mavi ölümler düşünüyorum.
Mezarda açan mavi papatyalar sonra.
Uzaklaşmaların düşüyor düşüncelerime.
Solmuş mavi papatyalarla
Işte mavi geceler.
Mavi bir ölüm.
Sarılırım o an maviye.
Sana sarılma isteğiyle.
Acı, hüzün ve sensizlik.
Tanrıya el açtım "tanrım onu bana bağışla". Oysa.
Hepimiz öldürüyoruz birbirimizi
Yaşatmak için hayallerimizi.
Bir şiir olsan bari, küçük bir papatyanın güzelliğinde.
Uzaklaşmaların heryer birazıyla herşey.
Sana şiir yazmak geldi içimden.
Seni müzik yapmak lazım.
Hüznün bir leke gibi kaldığı duyguların.
"Sana gelmek ve yaşamak sende"
Sarılırdım sana.
Ruhunu dansa davet eden ben.
Ah, seni sevmek.
Ve gerçeğin korkunçluğu.
Gidişlerin korkunç.
Düşünceler intihar.
Mavi hayallerde yaşamak lazım seni.
Bir papatyanın güzelliğinde.
Küçük şiirli sabahlara uyanmak, seni.
Seni sevmek.
Korkunç gidişler olmadan sana sarılmak.
Ve sana yaşamak.
Sende yaşlanmak.
Sessiz çığlıkları.
Odayı dolduran kızılın korkunçluğu.
Bir gidiş doğarmı sabaha.
Sensiz mutlu olurmu mavi.
Müzik ruhunu getirir mi.
Korkularım misafir olurmu.
Daha bir sürü şey.
Daha bir sürü sen olma çabası.
Kapıda pekleyen hüzün.
Çıldırasıya, çekmeceleri tekmeleyen kalem.
Ve solmaya yüz tutmuş papatyalarla.
Sen olurmu herşey...