Sen Ölürken... Şiiri - Ufuk Perişanoğlu

O kadar çok yabancılaşmışsın ki artık bana.
Yüzünü hatırlamak için,
her defasında eskimiş resimlerine bakıyorum.
Kokun, kokun nasıl bir şeydi senin?
Solumaya çalışıyorum üzerimde…
Ama nafile.
Geçmiş şimdi ne kadar da anlamsız.
Hissiz.

Çok kan kaybetti ruhum, çok.
Refakatçi oldu gözyaşlarım her gece.
Yüreğim yoğun bakım ünitesine bağlıyken…
En zoru da, en dayanılmaz olanı da neydi biliyor musun?
Çok canım yandı.
Kalbimin senle alakalı kısımları kürtaj edilirken.