Adını bilmiyorum, yüzünü hiç görmedim,
Bu çağrıya bir cevap veren sen olur musun?
Bende senin gibiyim bir murada ermedim;
Ölesiye sevilen, seven sen olur musun?
Ben bu yolda, daha bu genç yaşımda yoruldum,
Kime sırtımı dönsem ilk adımda vuruldum..
Her türlü ıstırabın çilesiyle yoğruldum;
Beni duyan, anlayan, bilen sen olur musun?
Sen’inde içerinde yitik arzular var mı?
Sen’inde geceleri uykuların kaçar mı?
Ve senin de gözlerin zaman, zaman dolar mı?
Sana hasret dünyama giren sen olur musun?
Bir gün bu feryadımı duyarak bir yerlerden,
Gerçeklerle dopdolu, sıyrılıp hayallerden,
Telinle, duvağınla, uzak gurbet ellerden,
Bu küçük Kent’e gelin, gelen sen olur musun?
04.10.1979
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 11.9.2014 11:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!