Sen Olunca Şiiri - Sadık Bekar

Gözlerinden aksam ılık ılık yüreğinin derinliklerine
Gardiyanım olsa ela gözlerin, yüreğinde mapushane
Her gün işkenceler yapsan acımasızca insafsızca
El senin olunca yanmazdı canım aldırmazdım senden gelene

Kimi zaman ağlatsan, kimi zaman güldürsen delice
Kimi zaman darılsan, kimi zaman barışsan çocukça
Kimi zaman tatlı tatlı söylesen, kimi zaman acı acı
Söyleyen dil senin olunca kırılmazdı yüreğim olgunca

İrem bağının sarmaşıkları olsa saçlarının telleri
Zehir saçsa açtığın güzel görünen çiçekleri
Dikenlerin batsa, zehirin kast etse canıma
Acımazdı canım diken sen zehir senin olunca

Sen gurbet olsaydın uzak diyar diyar ulaşılmaz
Sürünseydim taşlı toraklı ağlasaydım avaz avaz
Yorulmazdı canım, bedenim sana doğru koşmaktan
Can bulurdu canım yol senin olunca

Sen Leyla ben garip Mecnun olabilseydim çöllerinde
Süslenseydi rüyalarım hayallerim mehtaplarım seninle
Kalsaydı seninle ahirete vuslatımız kavuşmamız
Her yolun sonunda sen varsan koşardım ölüme bile bile

Sadık BEKAR