Yazıyorum, bir elimde kalem
Bir yerlerde sen
Bulduğum kağıt buruşmuş da olsa
Yine de unutmazdım
Sana seslenmek gibi şu saatlerde umut
Sesimin yankısında boğulmak gibi
Gökyüzünde bulutları gece arıyorum
Ölüm yazıyor orada görebiliyorum
Kendimi kendimden aldım
Zihnim duruldu ve sen belirdin
Bu benim sırrım olmalıydı belki de
Olsun, şiirlere anlatmalıyım
Sorularımı yönelttiğim zihnim
O kadar yorgun ki kaçmayı seçiyor
Nefsimle yol alırken ömür yolculuğunda
Ölümün sesi susmak bilmiyor
Kayıt Tarihi : 19.4.2015 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!