Sen Olsaydın Şiiri - Mustafa Biçki

Saçlarını savuran rüzgar olsaydım seher vaktinde
Ne olurdu bir bakış da ben olsaydım siyah bakan gözlerinde
Hazan mevsiminde dalından kopan yaprak olsaydım
Seninle solan bir gül de ben olsaydım
Baharla açan çiçeklerin,hüzünle biten gecelerin
Ağladığında göz yaşların olsaydım,güldüğünde gamzelerin
Bülbül olup da seni söyleseydim,en güzel gülşenlerde
Hapsedilmiş bir mahkum olsaydım,gönül mapushanesinde
Sevdanın ıstırabıyla ölen bir mecnun ki ben olsaydım
Maşukuna kavuşmak için ağlayan bir aşık da ben olsaydım
Soğuk bir kül gibi arta kaldım aşkın ince alevinden
Yangın yerinde dolansaydım,belki yağmur getirirdin yüreğindn
Belki sen benim sevgiyi bulmam için bir vesileydin
Belki de kalbimi hissetmemi sağlayan ilahi bir nimettin
Ninet olsaydın,ruhumu sarsaydın,bana gelseydin
Bilirmisin kaç deniz feda ederdim,bir damla sevgin için
Şimdi gönlüm darb almış en zayıf yerinden
Ve hüzün ülkesine göçmüş o mutluluk gezisinden
Bana hüzün olsaydın,bakışınla içimi kanatsaydın
Ben ölüme razıydım,yeter ki sen var olsaydın....