Sen Olsaydın Şiiri - Hayrullah Gülsün

Tükenmeyen uçsuz bucaksız sevginle
Çağırıp durdun Kabil’i merhametli sesinle.
Gelsin sığınsın huzur veren serin gölgene,
Barışı ve esenliği keyfince tatsın diye.

Kabil’in
Bencil gözleri bürünmüştü kana.
Hırsından kulak vermedi sana.
Senden başka sevdi dünyalık ne varsa.
Saptı yanlış yola.

Kin oku vurmuştu körpe yüreğinden.
Fark etmeden uzaklaştı senden.
Sinsi Şeytan tutuvermişti ellerinden.
Yavaş yavaş uzaklaştıkça senden.
Tükendi içindeki son nefesin.

Oysaki ölümsüz sözünü dinleseydi.
Habil’i ve her şeyi sevecekti.
Ne yazık ki duymadı seni.
Heba olup gitti tüm emeği.