Sen Olsaydın Şiiri - Veysel Karani Tabak

Üç gündür yağan yağmur dindi
On üç aralık iki bin dokuz Pazar günü
Yağmur yok kuru bir ayaz
Muhakkak dağlara kar yağdı
Sol işaret parmağımda
Hissediyorum soğuğu
Parmağım donuyor
Ben üşüyorum
Bedenim üşüyor
Yüreğim üşüyor

Kalkıyorum günün ortasında
Kahvaltım portakal suyu
Değişmiyor ki insanın huyu
Sen olsaydın yanımda
Tavşankanı çay yudumlardım
Kızarmış ekmek üzerine kaşar
Yağmur yağar nehirler taşar
Yüreğimi yine sensizlik basar
Ortalığı puslu bir hava sarar
Parmaklarım gibi yüreğim sızlar

Sen olsaydın
Dışarıdaki kış bahar olurdu
Yeşertirdin doğayı
Kuru yapraklar arasından
Yeni filizler çıkardı güneşe doğru
Sen yoksun
Güneşte yok tepemizde
Kartal kayaları öksüz kaldı
Sana gölge olan kestane
Bu sene meyve vermedi
Büyük reis maşallah ayı gibi
Annem geçmişe gömdü her şeyi
Sen olsaydın
Hayat devam ederdi
Ben üşümezdim
Sensizlikten

Deli Mavi