Yağmuru beklemezdim ağlamak için
Sokaklarında Ankara’nın
Ardından boş bir sandalye gibi kalmazdım mesela
Ulus garında kavuşmalardan çok vedalara şahit olan
Yüreğimi gömmezdim her gittiğim yere
Karıncaların kararınca nevale aşklarına takılan
Olmazdım; onca tozlu eşya arasından
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta