Sen Olsan Şiiri - Abdullah Takım

Kovardım bulutları,
Olurdum deli rüzgar.
Katardım toz dumana,
Sen olsan..
Güneş olur doğardım,
Açardı bütün güller.
Hiç susmazdı bülbüller,
Sen olsan...
Görmeyen göze ışık,
Kanatsız kuşa kanat.
Olurdum zulme inat,
Sen olsan....
Öksüz çocuğa kardeş,
Şaşıran yolcuya eş.
Dertliye olur sırdaş,
Sen olsan....
Geceler gündüz olur,
Derman arayan bulur.
Geçen zaman da durur,
Sen olsan....
Vakti gelen ömürden,
Vazgeçerdi Azrail.
Alacağı bu candan,
Sen olsan...
Durulur bütün sular,
Kesişirdi tüm yollar.
Reddedilmez dualar,
Sen olsan....
Dinerdi gözyaşları,
Dolar pınar başları.
Göçer gurbet kuşları,
Sen olsan...
Gönüle huzur saçardın,
Mutsuzluktan kaçardın.
Kara kışda da açardın,
Sen olsan...
Sırlarım bilinmezdi,
Gururum incinmezdi,
Hayallerim ölmezdi,
Sen olsan..
Koyun kuzusuz kalmazdı,
Vefasızlık hiç olmazdı.
Belki de gün batmazdı,
Sen olsan....
Sarrafa dirhem olurdun,
Hastaya merhem olurdun,
Şiire ilham olurdun,
Sen olsan.....
Kurulur yüce divan,
Tartılır elde olan,
Affolur darda kalan,
Sen olsan..
Ölmeye varsa yüzüm,
Geride kalmasın gözüm.
Söyleyecek son sözüm,
Sen olsan..