Sen Ölmüyorsun 1 Şiiri - Abdullah Oral

Sen Ölmüyorsun 1

Çırılçıplak giriyorum tarihin içine.
Ve görüyorum dün gibi,
Kitapların arasına sıkıştırılmış Tarihi.

Nesimi yüzülüyor /Mansur kesiliyor,
Ve yok ediliyor Baba İshak/ Demirci Kava.
Şeyh Bedrettin kendi ölüm fermanını imzalıyor.
Pir Sultan asılıyor.

Kör oğlu kendi destanını yazıyor.
Tüfek icat oldu mertlik bozuldu.
Çakırcalının kellesi dağlarda geziyor
Dadal oğlu hala içimde yaşıyor
Ferman padişahın dağlar bizimdir
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

Adına katledilirken insanlar,
Tarihin sayfalarından, günümüze geliyorum.
Katliamlardan geriye kalan zamana.

Senin adına yok sayılıyor Yaşam haklarımız.
Körpecik çocuklar parçalanıyor.
Salyalarında kana susamışların

Senin adına
Maraş ta çöp bidonlarını
Dolduruyor öldürülmüş bebeler
Çorum’da buğday tarlalarında
Kokmaya yüz tutuyor İnsan cesetleri

Ve senin adına otuz yedi can Yakılıyor Sivas'ta.
yüreğimde boy veriyor alevler.
sen ölmüyorsun ben neden ölüyorum?