Feryatlar içinde yanan yürekler varken,
Acıyla inleyenleri duyuyor musun?
Ben aşk deryasında tek başına üşürken,
Tebessümünle örtmeyi biliyor musun?
Seni anlattığım her meclise girerken,
Hep yalvardım sana bir kerede gel erken,
Sevdiğim diye hasretle seni beklerken
Vicdansız.! Gelivermeyi biliyor musun?
Terazim kurulmuş meydana, tartılırken,
Okkalar, gramlar kefeye getirilirken,
Aşk yangınımın ateşi söndürülürken,
Yüreksiz.! Sen el etmeyi biliyor musun?
Hesap, kitap toplanıp, defter dürülürken,
Bir tabut içinde, sonsuzluğa giderken,
Sen, görememiş gibi davranıp geçerken,
Be Feryatsız.! Sen ölmeyi biliyor musun?
10.11.2005 -14.37 Tavşanlı
Mehmet ÇetinkayaKayıt Tarihi : 10.11.2005 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir tabut içinde, sonsuzluğa giderken,
Sen, görememiş gibi davranıp geçerken,
Be Feryatsız.! Sen ölmeyi biliyor musun?
Son dizeler öldürmüştür zaten...
Sevgiyle
TÜM YORUMLAR (1)