Bir boşluk mu bu insanı üzen?
Üzülen gönülün çaresi yalnızca o'dur
Yerine başka şeyler konduramaz olur
Elleri birilerini arar
Çiçekler daha bir açmaz
Sokaklar hep çıkmazdır bu aralar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
