Sen olmazsan huzur nerede bana

Sen olmazsan,huzur nerede bana,
Çölde susuzluktan,yanmış gibiyim.
Gam kasavet,çöreklendi gönlüme,
Ekmeğimi kana,banmış gibiyim.

Aklından çıkarma,aşığım sana,
Aşkımı nakş etsem,senin kafana,
Sevgin inan olsun,can katar cana,
Abu hayat içip,kanmış gibiyim.

Seher yeli gibi,bakışın bana,
Günden huzme gibi, işliyor cana,
Davacı olurum,ulu Sultana,
Hiçe heder olmuş,canmış gibiyim.

Ben sensiz,bütünün kırk ta biriyim,
Sensiz hasretliğim,hasret yeriyim,
Gün vurmuş kar gibi,bak ta eriyim,
Hasretle buz gibi,donmuş gibiyim.

Mehtapta el ele,bir tenha yolda,
Kul nasıl kuş olmaz? Gelde sen olda,
Dolupta taşayım,gönlüme dolda,
Daracık bir kaba,konmuş gibiyim.

Ömer Çetinkaya,sensiz olurmu?
Senden başka,hiç bir ziynet alır mı?
Sen gittinde o,burada kalır mı?
Sensiz sapıtmaya,inmiş gibiyim...

14.08.1989