Sen Olmazsan Şiiri - İbrahim İbişoğlu

Bir zamanlar bende mutlu biriydim,
Yaşayan bir ölüyüm, sen olmazsan.
Senden uzakken, yanında gibiydim,
Yaşayan bir ölüyüm, sen olmazsan.

Dur diyordun. Dur, daha vakit erken,
Zalim oldu saatler ilerlerken,
Aşkımızın ufkuna gün doğarken,
Allahın hor kuluyum, sen olmazsan.

Hasreti olmuşum tatlı sesinin,
Benliğim sen oldun, kalbimse senin,
Yalan dünyada ümit bahçesinin,
Açmayan tek gülüyüm, sen olmazsan.

Gülüm mutluluğu sende bulurum.
Ayrılırsak dayanamam kururum.
Sevginden mahrumsam, bir hiç olurum.
Kuruyan bir çalıyım sen olmazsan.

Beklide alacaklar seni benden,
Aşkımızı silemezler kalbimden,
Sabır de sen, gün iyi gelir günden,
Sen yaşa, ben öleyim sen olmazsan.