Sen Olmayınca Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Derdimin dermanı sabır olunca
Dağları da aşarım engel olunca!

Gözlerinden almasaydım aşk ateşini;
Yangınlar olurmuydu, sen olmayınca?

Sabırım senin için; koşarım sevgin için
Tutmazsan elimi, bakmaz isen gözüme;
Eririm yavaş yavaş, sen olmayınca

Seviyorum seni sabırla, anla beni!
Gönlümden çıkan nağmeleri dinle;
Ezgilerin tadı da yok, sen olmayınca

Canım da cananım özümde aşksın
Hülyalar sönük kalır, sen olmayınca

Can ver dersen belliki ona da hazırım
İstemem gayrı güzel; sen olmayınca

Yoruldum koşamam dizde takat yok
Dert çaresiz ilaç yok, sen olmayınca

Sen beni dinle, beyaz gülümsün,
Hayatın tadı yok, sen olmayınca

Bedende hüzün var; sinem de sızı
Dünyanın tadı yok, sen olmayınca

Vaktin seherindeyim uzat elini
Kırılmasın kalbim, sen olmayınca

Gecelere nur ol; doğ karanlıklardan
Gündüzler serap olur, sen olmayınca

Mevla’dan diledim hayırlısını
Sevdanın adı yok, sen olmayınca

Sıkıntılar çektim, yazdım şiirlerini
Kelimeler kifayetsiz, sen olmayınca

En acı gerçeği düşün bulursun
Vuslatlar firaktır, sen olmayınca

Hazana düştü ter temiz güllerim,
Boyun büktüler, sen olmayınca

Bir damla su vermez misin sevgili?
Ondan çöle düştü bütün güllerim;

Kurumaktalar uzatmazsan güzel elini
Ölümü gözler, özlerler sen olmayınca

HAZİRAN'da üşür, titreyerek gezerim
ŞUBAT' da yangın var, sen olmayınca

Uzatma artık, sürgün son bulsun
Ezelden ebedi, düşün bulursun!

Son busen belki de ölüm orucum
Hayatım solgun, sen olmayınca

Son sabır tükenmekte; canım olmazsan
Cananlar canım alır, sen olmayınca