Sen Olmayınca Şiiri - Mehmet Yaş

Ecel başucumda pusuya yatsın,
Yorgun kollarımda sen olmayınca.
Kara toprak kara bağrına katsın,
Ne çıkar yanımda sen olmayınca.

Bu hasretin sonu derde ulaşır,
Derdimi dökmeğe dilim dolaşır..
Dünya biraz daha manasızlaşır,
Köhne mekanımda sen olmayınca.

Goncası gamzende açmış güllerin;
Bir çocuktan daha masum hallerin.
Her türlü yoruma açık dillerin,
Bir de yarınımda sen olmayınca.

Bilmem ki kalbine nasıl girilir;
Bilmem ki bir ölü nasıl dirilir?
Kim olsun istersin! Kim olabilir?
Canımda, kanımda sen olmayınca.

YAŞ der; diyemem ki, şu halin olgun;
Değme yüreğime bir hayli dolgun.
Ümidin goncası sayende solgun,
En muhtaç anımda sen olmayınca.

21.07.1976