Sen Olmayınca Şiiri - Selver Güvercin

Boş
Bakışım boş
Hayatım boş
Hayatın boş
Gençliğim, ihtiyarlığım boş
Boş gülüm, geçen ömür boş…

Dolmuyor
Bakışım, sen olmayınca dolmuyor
Hayatım, sen olmayınca dolmuyor
Hayatın, ben olmayınca dolmuyor
Gençliğimde sen olmayınca
İhtiyarlığımda sen olmayınca
Dolmuyor gülüm, sen olmayınca
Hayat her anı dolmuyor…

Söz verip de, gelmeyeceksen
Ellerini uzatıp da, sevmeyeceksen
Sesinde, bülbül sesi dinlemeyeceksem
Ömrümü sensiz geçireceksem;
Bırak geri kalan ömrü yaşamak
Sensiz,
Nefes almak bile zor gelir bana…

İstiyorum ki gülüm;
Gelen baharda sen ol
Açan güllerde sen ol
Bülbüllerin sesinde sen ol
Bir karıncanın ayak izinde,
Uçan kelebeğin kanadında
Sen ol
İstiyorum gülüm, artık istiyorum
Bundan sonra hayatımda, sen ol…

Yine susma, yine kaçma
Yine beni, içimdeki gurbette
Çaresiz ve yalnız bırakma
Gülüm beni çaresiz yalnız bırakma,
Sen olmadan,
Gözüm görmez,
Sen olmadan ellerim tutmaz,
Kulaklarım duymaz;
Gülüm, sen olmayınca
Bu hayat yaşanmaz gülüm, yaşanmaz…

Hayatın Bir Garip Yolcusu…
Ocak 2007 Ankara