Daha bir seviyorum yaşamı
Güneş başka başka
Renklerde sanki
Sen olmayınca
Daha bir bağlanıyorum yaşama
Uzaklara yüreğimin derinliklerine
Pervasızca dalıyorum
Sen olmayınca
Daha bir başka göz yaşlarım
Gülüşler veriyorum
Her insana bir çeşit
Sen olmayınca
Daha bir tat alıyorum
Acılarımdan
Böyle ıssız böyle sessiz oluyorum.
Sen olmayınca
Yapraklar bir bir soluyor
Saçlarım terk ediyor usulca
Ölüm yanıma sokuluyor
Sen olmayınca...
Olmayınca sen yıldızlar dökülüyor
İçim burkuluyor ince
Yalnız düşünüyorum sen olmayınca...
Sen olmayınca
Daha bir seviyorum seni
Sıcaklığını hissediyorum kalbimde
Sen terk ediyorsun beni...
...ben......sen olmayınca.
Kayıt Tarihi : 5.4.2006 19:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
uzaktaydı sevgili o yıllarda, 1985'li yıllardı. ilk gençlik yıllarımın heyecanı ve gözyaşları vardı. bir araya hiç gelemediğim hep uzakta olan ve hep uzaktan sevebildiğim biriydi. ona ilk olarak bir dörtlük yazmıştım duygularımı anlatan. uzun siyah saçları vardı önce... diye başlayan. sonra o hep benimle oldu hep yanımdaydı. onu hep hissettim. bir araya hiç gelmememize rağmen o hep benimleydi. ve hala öyle. o benim şiirlerimin daima ilhamı olmuştu. ben nice aşklara yelken açtımsa da onun ki hep başkaydı. nedenini hiç bilemedim. belki şiirlerimin büyük çoğunluğunda onun izleri vardır. onu unutmak galiba kendimi unutmak gibi bir şey ya da şiir yazmayı bırakmak gibi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!