Sen Olmayınca Şiiri - Adem Ulutaş

Kabuslu gecemde gözümden yaşlar
Süzülür sessizce sen olmayınca
Başımı koyduğum kayalar taşlar
Ezilir sessizce sen olmayınca

Dertler yazılır mı kırık kalemle
Gariplerin işi olmaz alemle
Günlerim çileyle keder elemle
Dizilir sessizce sen olmayınca

Sensiz has bahçemde ötmez bülbüller
Yeşermesin otlar açmasın güller
Şu mecnun gönlümde sahralar çöller
Gezilir sessizce sen olmayınca

Dertsizlere handan olan dünyadan
Zenginlere candan olan dünyadan
Şu garibe zindan olan dünyadan
Bezilir sessizce sen olmayınca

Yalnızlık Adem'in ruhuna basar
Sıkar dişlerini yüzünü asar
Kimseye bir kelam söylemez susar
Üzülür sessizce sen olmayınca