Bulutlar geçiyor gök gürüldüyor
Şimşekler çakıyor sen olmayınca
Güneş hiç gülmüyor gün görülmüyor
Yağmurlar akıyor sen olmayınca
Bir kar fırtınası dinmez bir tipi
Hayat bağlarıyla kopardım ipi
Sanki bütün şehre çığ düşmüş gibi
Rüzgârlar çıkıyor sen olmayınca
Sular gözü yaşlı kan akışıyor
Sevda mevsiminde gam pekişiyor
Nevbaharda çiçek can çekişiyor
Bağ gazel döküyor sen olmayınca
Ateşler üşüyor ayaz vururken
Sular ıslanıyor güller kururken
Fidanlar yapraklar dallar dururken
Taşlar su çekiyor sen olmayınca
Doğal denge raydan çıkmış bir vagon
Neyin başlangıcı acaba bu son
Sanki her mevsim kış her iklim muson
Şafaklar söküyor sen olmayınca
Yeşil ovaları seller basıyor
Vuslat yollarını dağlar kesiyor
Bülbüller lal olmuş kuşlar susuyor
Kargalar şakıyor sen olmayınca
22.07.2014
BAFRA
www.youtube.com/watch? v=nzACgS3rvZ4
(Videosunu izleyebilirsiniz)
Kayıt Tarihi : 1.3.2017 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!