Sen olmayınca.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Hayatın mânâsı muğlaka döner,
Sevgili, ânımda sen olmayınca;
Sabah olamadan güneşim söner,
Sevgili, tânımda sen olmayınca..

Dünyaya bulmaya gelmişim seni,
Anladım ki Aşkın senmişsin geni,
Evimin boşluğu boğuyor beni,
Sevgili, hânımda sen olmayınca..

Mâziler linç eder kafa tasımı,
Târifsiz duygular sarar yâsımı,
Kendimdir kendimin sanki hasımı,
Sevgili, yanımda sen olmayınca..

Benim için çıkar olan tek yoldun,
Yediğim içtiğim hepten sen oldun,
Şu lokmalarıma kan olup doldun,
Sevgili, nânımda sen olmayınca..

Aşkınla yanarken eğer ittinse,
Bitirip herşeyi benden gittinse,
Damarlarım neye yarar yittinse?
Sevgili, kanımda sen olmayınca..

Senden önce sorma neler yapardım?
Gönlümün bâbını nasıl kapardım?
Kimbilir kimlere neden sapardım?
Sevgili, zânımda sen olmayınca..

Hakîki Mahbûb'um akseder senden,
Hakk'a ulaştırdın perdelik tenden,
Sırlara ermezdim sensizken benden,
Sevgili, cânımda sen olmayınca..

Aşkın ile gönlüm böyle solmasa,
Şiir mısra mısra senle dolmasa,
Adem bilinmezdi sevdan olmasa,
Sevgili, şânımda sen olmayınca...