Sen olmayınca, güneş eksik kalıyor gökte,
gökkuşağından siliniyor ‘kırmızı’, pembe tonları.
Bir bebek, boynunu büküyor,
şen şakrak kahkahalar yumru gibi oturuyor yüreğe,
bir kuşun kırılıyor kanadı, hasret çığlığıyla.
Sen olmayınca, bir sızı hançer gibi saplanıp göğsüme
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla