Sen Olmayınca Şiiri - Abbas Paksoy

Ne sesin, tadı var.
Ne de, nefes’in.
Ne esen yel’in, tadı var.
Ne de, koku’nun.
Sen kokmayınca.

Ne oturmanın, tadı var.
Ne de gezmenin.
Ne bakmanın, tadı var.
Ne de, tatmanın.
Sen tatmayınca.

Ne ev’in, tadı var.
Ne de bahçe’nin.
Ne ağlamanın, tadı var.
Ne de, gülmenin.
Sen gülmeyince.

Ne çay’ın, tadı var.
Ne de, sohbetin.
Ne cilve’nin, tadı var.
Ne de, naz’ın.
Sen küsmeyince.

Ne dünya’nın, tadı var.
Ne de ahret’in.
Ne Paksoy’un, tadı var.
Ne de, hayal’lerinin.
Sen olmayınca.