Sen Olmayınca Şiiri - Duran Özaydın

Gönül bahçemdeki dikili fidan,
Soluyor sevdiğim sen olmayınca.
Tomurcuklar birer birer açmadan,
Ölüyor sevdiğim sen olmayınca.

Ne kadar sıcakmış yârin kucağı,
Tutuşunca yanar aşkın ocağı.
Şu feleğin acımasız bıçağı,
Deliyor sevdiğim sen olmayınca.

Kara talih bırakmıyor yakamı,
Almıyor sırtımdan ağır yükümü.
O sessiz geceler tatlı uykumu,
Bölüyor sevdiğim sen olmayınca.

O gül kokuşunla, güzel yüzünle
Yaktın yüreğimi tatlı sözünle.
Senden ayrı bu yüreğim hüzünle,
Doluyor sevdiğim sen olmayınca.

Duy ki Turanî’nin ahu zarını,
Yitirdi arıyor nazlı yârini,
Feryat edip, pençe atıp bağrını;
Yoluyor sevdiğim sen olmayınca.

10 / 06 / 2009