Sen Olmayınca... Şiiri - Qehreman Arig

yoksun ya...
ruhum çekildi bedenimin her zerresinden
gözlerim çocuğunu kaybetmiş anne gibi bakıyor,boş
kaskatı kesilmiş bahar,donuk
şöyle koşasım var bir uçuruma,çılgın
çığlık çığlığa düşesim var şehrin kalabalığına
kederliyim,annem öldü sanki..
neden...
neden ama...
aşık olmak bu kadar acımtırak sevgili.
biz ki onun uğruna..
terk ettik tanrı'yı
çekildik düzenin bütün kurumlarından
annemizi,babamızı arkamızdan bakarken bıraktık...
en zifiri ordulara gözü kapalı daldık...
ana-avrat küfrettik.
yoktu kalbimizi gümbürdeten aşktan başka sığınağımız
ama şimdi...
neden...
neden ama...
yoksun ya...
çıldırıyorum.