Belki de hiç çekmezdim, bunca cefayı,
Kalbimi ilk yakan, sen olmasaydın.
Aramazdım sevdada, aşkı vefayı,
Sevdiğim ilk kadın, sen olmasaydın.
Arasaydı bu gönül, yine aşkı bulurdu,
Kalbimdeki bu ateş, sen olmasaydın.
Çırpınır bu gönül, belki de unuturdu,
İçimdeki yanan kül, sen olmasaydın.
Belki de görmezdim, o eski rüyaları,
Yaşamamın sebebi, sen olmasaydın.
Bir anda silerdim, bütün hatıraları,
Sevdiğim son kadın, sen olmasaydın.
Kayıt Tarihi : 5.2.2012 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/05/sen-olmasaydin-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!