Sen Olmasaydın Şiiri - Özgür Koçkar

SEN OLMASAYDIN

Diyemezdim iki anlamlı söz sen olmasaydın.
Kelimeler oluşturmazdı cümleleri yokluğunda.
Gülemezdim, acırdı içim, ağlardı gözüm.
Sen olmasan, olamazdı hayatın anlamı.
Sen yoksan gök kubbe kara bir zindan.
Varlığında asrı saadeti yaşıyorum.
Ben, her an seni yaşıyorum, seni içime çekiyorum.
Ben, her an hayatın en nadide anını yaşıyorum.
Sen olmasan göğün rengi olmazdı bu kadar mavi.
Yıldızlar seni görünce sönmezdi.
Haya dile gelip sende toplanmazdı.
Baktıkça utanmazdım sana.
Ne denli güzel olduğunu gördükçe ürkmezdim.
Bende sen varsın diye her gecenin ardı gündüz.
Sen hayatta iken her son bir başlangıç.
Yaşıyorsam seni, ecel sade o an uzak bana.
Sanma abartıyorum! Eğer bu denli güzel olmasan,
Ben bu denli bağlanmasam, böyle korkutmazdı beni.
Seni hangi bene sorsam önü veryansın.
Başını boş ver zaten bilmeyen mi var.
Eğer sade ismi aşksa, hep artsın eksilmesin.
Yok bir rüyaysa, duamdır; gözlerimi açınca gerçek olsun.
Sana aşığım demek yetmiyor beni anlatmaya.
Sen olmasaydın dilim çözülmezdi bu kadar.
Güzele bakmayı bilmezdim,
Gözüm kamaşmazdı sen olmasaydın.
Her şey neyse de; hayat belli ki yalan.
Ben olmazdım sen olmasaydın!