Sen Olmasaydın Şiiri - Musa Ataç

Nerden bileceksin seni bu denli sevdiğimi,
Konuşmasaydı sana bakan gözlerim.
Aklının kenarından geçermiydi hiç?
Hergün gelip geçtiğin kaldırımlarda.
Bir gün benimle elele gezeceğini,
Gözgöze saatlerce konuştuğumuz çınar dibini.
Aynı kadehten içeceğimiz aşkımızı,
Her güzelliği yaşayacağımız şafaksız gecelerin sabahını,
Hiç bilebilirmiydin?

Bilebilirmiydin,bir yangının nasıl başladığını?
Hissetmeseydi ellerim sıcaklığını ellerinin,
Çırpınmasaydı avuçlarında tuttuğun yüreğim,
Seni ne kadar sevdiğimi bilebilirmiydin?

Kim olduğumu şimdi anladım..
Ne güzeldi; adımı ilk söyleyen dudakların,
Ne güzeldi; titreden yüreğimi bakışların,
Ne güzeldi; seninle sevda alemine yolculuğumuz,
Ne güzeldi; seni tanıdığım,seni sevdiğim.

Ve nerden bilebilirdim ki...
Bir yeraltı nehri gibi kaybolup gideceğini.