Sen Olmasaydın Şiiri - Mehmet Yaş

Ne güneş açardı, ne de tomurcuk,
Baharın dalında sen olmasaydın.
Taş olurdu gökten yağan bulgurcuk,
Bulutun yelinde sen olmasaydın.

Kimden ilham alır, hayat bulurdu?
Kim aşkı teneffüs eder solurdu?
Mağmeler mızraba mahkum olurdu,
Sazımın telinde sen olmasaydın.

Zamanın hışmına güç mü yeterdi?
Yürek yorgun düşer, sabır biterdi..
Yelkovan akrebe isyan ederdi,
Saatin milinde sen olmasaydın.

Ressamın imajı tartışılırdı,
Tabloyu kim yapar, satar, alırdı,
Boyalar, fırçalar öksüz kalırdı,
Aşkın tuval’inde sen olmasaydın.

Kaç umuda gebe bir dağın ardı,
Arı usarede dem mi arardı,
Çiçeklerin ıtri neye yarardı,
Peteğin balında sen olmasaydın?

Şiirin tahtını yıkardı nesir,
Hangi büyü ruha ederdi tesir?
Düşer miydim fincan dibine esir,
Kahvenin falında sen olmasaydın!

Binlerce methiye düzülür müydü?
Bu aşkın esrarı çözülür müydü?
Sözler imbiklerden süzülür müydü?
Şairin dilinde sen olmasaydın?

Daha söyleyecek çok sözüm var da,
Seni üzer miyim bir, bir sayarda..
Mesken mi tutardım ben bu diyarda,
Şu gurbet elinde sen olmasaydın.

08.04.2007

Mehmet Yaş

Şair / Söz yazarı

0553 642 8182
[email protected]