Sen Olmasaydın . Şiiri - Bay Kara

Bu gece yüzleşme vakti kendimle .
Şöyle dönüp geçmişe günah çıkartma vakti.
Yıllar öncesi diye başlayan masallar gibiydi .
Ve tıpkı o masallarda ki gibi mutlu sonla bitmedi.
Sen olmasaydın , hiç gelmeseydin ne olurdu ki halim .
Atlata bilirmiydim onca acıyı ,
Dayana bilirmiydim yapılanlara .
Sen olmasaydın varlığını hissettirmeseydin bana, kapanırmıydı yaralarım.
Sesinin buğusuna bunca tutunmasaydım,
Meftunu olmasaydım zindan bakışların.
Ben ben olabilirmiydim acaba .
Sen olmasaydın yenik düşerdim savaşlarda .
Sen olmasaydın çöken dizlerim kalkmazdı ayağa ,
Biz çok savaşlar verdik seninle .
Sen hep dimdik ayakta ol diyendin .
Bu günün beni , bu günün güçlü bedeni
Çoktan topraktı sen olmasaydın.
Şimdi dönüp bakıyorum ardıma .
Sen olmasaydın bir ben olmazdı, sen olmasaydın dağılmazdı karanlık.
O baykuşu yüregime koymasaydın .
Özgürce kanat çırpamazdım geleceğe .
Sen olmasaydın , ben olmasaydım ,
Biz olmasaydık .
Sen olmasaydın diye başlamazdım bu şiire...