Sen Olmalıydın Şiiri - Mustafa Aşık

Alnımdan dökülen teri
Dudakları ile silen
Ben var iken gözleri gülen
Hep yanımda sen olmalıydın

Varlığımı bilen yokluğuma razı olan
Hasretim ile kavrulan
Hayalim ile avunan
Sevdiğim hep sen kalmalıydın

Kendim uzaklarda gönlüm senin ile
Bilirim sende ağlarsın halimize benim ile
Ben yaktım seni sonumuzu bile bile
Sevdiğim hep sen olmalıydın benim ile

Gün gelip ağaracak siyah saçlarım
Gözlerim görmeyecek
Ayaklarım tutmayacak kimbilir
Koluma giren sen olmalıydın

Ağaran saçlarımı okşayan
Görmeyen gözlerim olan
Tutmayan ayaklarımda sen
Sevdiğim hep sen olmalıydın

Son günlerimde baş ucumda
Kurumuş dudaklarımı ıslatan
Ecel ile boğuşurken sıkıca tuttuğum el
Sevdiğim hep sen olmalıydın

Ben mezarda yatarken tek başıma
Kurumuş otları temizleyen
Toprağı okşayan
Mezar taşımı öpen göz yaşı döken
Sevdiğim ceylanım hep sen olmalıydın

öz em inş gebze(06,03,2000) (s)