Sen Olmadan Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

Kelebek ışıltısında saklıydı gidişin,
Küskün ağustos akşamları gibi ateş böceği uçuşunda.
Gözlerinin yüzü suyu hürmetine bir kaç soluğum kalmıştı,
Ve intihar süsü veren yalnızlıklarım vardı kaçışımda.
Buralarda zaman ilmik ilmik örülürdü,
Düğüm düğüm nefes nefese sarılırdı gökyüzü.
Yeşil mi dedin, o hiç bulunmazdı sen yokken,
Ağaç dedinmi buralarda bir tek incir ağacı bilinirdi.
Hani sıcacık bir ocağa dikilen.
Ya da tahtaları birbirine çatılmış dar ağaçları.
Sen yokken buralarda kuş bile cıvıldamazdı.
Güzelliğin olmadan buralar memleket kokmazdı.
Öyle ki; bakışının değdiği ölümler bile gül kokusunda uğurlanır,
Sırtını çevirdiğin soluklar daha ana karnında can verirdi.
Öyle ki; sen olmadan ne buralara memleket, ne cana can denirdi...