Sen Olmadan Şiiri - Kadir Özdemir

Sen Olmadan

Havada sis var buharlaşmış sudan oluşan.
Gönlümde pus var sana kavuşamamaktan.
Bitiyor ömür geçiyor durmadan zaman.
Bir o yana bir bu yana savrulurken ben.

Geçer mi zaman biter mi hasret sen olmadan?

Dışarda bir yaz harareti varmış sıcaklardan.
Hissedemiyorum ki senin hasretinle yanmadan.
Vücudumdan terler boşanmada titrerken her yan.
Yine adını duydum ya gönlüm oldu ziyan.

Geçer mi zaman biter mi hasret sen olmadan?

Toprağa havaya suya işlemişsin sen kokuyor heryan.
Kuşlar ötüyorken ağaçlarda hışır hışır senin sedan.
Bilmiyorum ki duyulmuyor başka ses sen olmadan.
Yaşamın sesi hayatın soluğuydun Billahi sen.

Geçer mi zaman biter mi hasret sen olmadan?

Çatlak dudağımda sızı olur yokluğun bazen.
Dilim kurur hafızam yok olur yinede sen durursun.
Ne halim kalır ne mecalim zulmetmeden gelsen.
Yanağımdan tuzlu su aktı dağladı çatlağı.Artık gelme sen.

Geçer mi zaman biter mi hasret sen olmadan?

28Haziran2bin6
kadir_&_ridak