Sevgiye harman düştüğüm vakit
Dönüp bir nefes çektiğim sen oldun
Aşkınla dolup da taştığım vakit
Yanık içimi döktüğüm sen oldun
Âmâ arar durur kayıp güneşini
Bilmez ki bulmuş rûhun eşini
Sel olsa sönmez aşk ateşini
Alev alev yaktığım sen oldun
Hak ettim mi bilmem ki verdi niye
Yaradanım seni bana hediye
Bendeki aşkını göresin diye
Tüm tabuları yıktığım sen oldun
Sözlerle anlatmak mümkün mü seni
Diriltir gözlerin aşka küseni
Yıllar sonra arayıp buldum da seni
Kaybetmekten korktuğum yine sen oldun...
Kayıt Tarihi : 24.9.2018 03:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!