Sen Olasın Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Saçına güneş vurmalı ki; sen sen olasın,
Deniz yalamalı ki kumsalda ayaklarını,
Kumrular konup kalkmalı ki omuzlarına,
Dalmalı ki uzaklara gözlerin,
Bana hep öyle tepeden bakmalısın ki;
Sen sen olasın.
Bana çektirdiklerini sana çektirmeliler
Ki; uslanasın.

Sen bir bütünsün salkım söğütlerle;
Yaprakları sulara değen ırmak kıyısında,
Irmakla bir bütünsün,
Denizle, gölle bütünsün,
Uçup uçup koşan kuşlarla,
Ufalanıp giden taşlarla bütünsün,
Ne sen onlarsız olabilirsin,
Ne onlar sensiz,
Zaten bu nedenledir ki birazcık eksik kalıyorsun
Bensiz.

Ben seni tel tel, püskül püskül sırma etmişim,
Avuç avuç serpmişim denizin üstüne,
Deniz ondan parlar ayışığı altında,
Dalgalar onun için yanıp sönüp göz kırpar,
Onun için gemiler durgun sularda sırmalaşır,
Bir senin varlığında düz dünya-alem
Başkalaşır.

(BİR ŞARKI SÖYLE BANA İsimli Serbest Şiirler 'inden > 75-76/100)