Uzun yolculuklar çekiyor ruhum
Çok uzun yolculuklar
Yanıma sessiz çığlıklarımı alarak
Kimsenin görmediği yerlere
Dokunulmamış hayallere gitmek istiyorum
Ben gitmeleri yaşarken
Sen, tüm gidişlerimin varışı ol istiyorum
Her yer karanlık ve sisli
Ben çaresizliğimde kaybolmuşum
Puslu bakıyorum dünyaya
Bakışlarındaki gündüzleri getir bana
Güneşin doğuşu ol, sabahıma
Penceremden süzül öylesine sessizce
Gel dağıt sislerimi
Bakışların aydınlatsın yollarımı
İçimdeki fersude ses kısıldı
Artık umutla haykıramıyorum benliğime
Bak nasıl kirli duygularım
Nasılda keskin köşeleri hayallerimin
Bir bıçak gibi batmasın diye yüreğime
Merhametinle törpülemeni istiyorum
Bembeyazdı hayallerim, karardı
Büyümez oldu umutlarım
Gel sevginle yeniden sula umutlarımı
Tüm dertlerimle arama gir
Bitir ruhumdaki karamsarlığı
Büyüsün tekrar içimdeki çocuk
Köhnemiş sevinçlerime dokun
Fışkırsın kalbimden gözlerime tüm güzellikler
Kararmışlıklarımı maviliklere bırak
Tüm ruhum arınırken
Ben gözlerinde kaybolayım
M. H. Erdinç
Kayıt Tarihi : 26.10.2022 12:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!