Gece zifri karanlık kış kıyamet.
Gece hüzün,gece isyan.
Gece karaligiyla örtü.
Gece hayatın gercegi,gam, keder, hüzün,
Var olma sebebi belkide yasamda.
Giyotin misali gece.
Azrail cabası.
Parmak uçlarında yürüyen bı gelincik.
Ürkek olması kadar marur bı o kadar gururlu.
Hayatın ta kendisi karşımda duran.
Kendi suretim utanmadan sikilmadan baktığım.
Gençliğim o cabası.
Var oluş sebebim.
Yasam PINARim.
Nefesim Goren gözlerim.
Artık elimde bastonum.
Ne goren goz nede gece.
Anlayan var.
Bilen Goren hisseden.
Elimde asam.
Göz ol.
Kulak ol.
Yeter ki ol.
yeter ki sen ol.
Yeter ki sen...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta