Sen Öğrettin... Şiiri - Yorumlar

Yüreğiniz ,kaleminiz sağolsun dost kalem...sevgimle ve tam puanımla kutluyorum.

Ne güzeldir bu şiiriniz Yıldız hanım ...
Yaşamı öğreten, bütün sevgisini sunarak hayatın güzelliğini gösteren, varlığına ve sunduklarına asla doyamadığımız annelerimiz kokuyor dizeleriniz...
Ve ben okumaktan hiç bıkmıyorum bu şiirinizi...

Hüznü doruklara çıkaran bir şiir... Kutluyorum Yıldız Hanım

Pencerende açan kırmızı sardunyaların yanında
Kendiliğinden büyüyen otları da seveceksin…
Sen kimsenin penceresinde
Kendiliğinden büyümedin..
Bileceksin kıymetini..
Acının, sevdanın, özlemin, yaşamanın…..


mükemmel bir anlatım.kutlarım

Hani öğretecektin bana yüzmeyi,
Engin, berrak denizde gezmeyi.
Her açtığımda kollarımı
Saracaktın, dalgalarınla bedenimi.
Olamayacaktı artık,
Giremediğim denizlerin mevsimi.

Biliyorsun öğrenemedim yüzmeyi,
Ama her zaman biliyordum,
Her denizde ölümüne sevmeyi,
Hani sen öğretecektin bana,
Ölümüne severken, ölümsüz sevilmeyi.

Her zaman üşüdüm biliyormusun,
Mevsimin en kızgın sıcağında bile,
Her zaman kıyısında yürüdüm,
Sadece kenarından dokunabildim denize.
Hani gelecektin sen, tutunacaktım ellerine,
Öğrenecektim sevilmeyi senden,
Kalmayacaktım sevmelerimle.

SEVGİLER..

'En sonunda;
Başköşemde ağırlamayı
Yalın ayak koşan isyanları
Hoş geldin,sefa geldin demeyi.
Güneş içimde batarken
Acılar, sağnak yağışlarla vururken duvarlarıma
İzlerini onarıp pencereler açmayı
Ölüm bile olsa, karşısında asil durmayı,
Bağrıma hançer saplansa bile,
Sesimi duymayacaksınız demeyi… öğrettin…

İçindeki faylar depremler üretirken….
Bile kılıçlarını, zapt etmesin dünyanı…
Öyle bir aç ki kanatlarını
Işık geçsin içinden dedin,
sensizliği öğrettin….'

icerigiyle, melodisiyle
betimlemeleriyle
duygu yüküyle
cok ama cok güzel bir siir okudum sizden.
Sayfaniza ilk kez ugradim, ama bundan böyle bu ilk olmayacak...
Hayata sardunyaların begonyaların arkasından rengarenk bakarak hayatta ögrenecegimiz cok sey daha sevgili Yildiz hanim...
kutluyorum duyarli yüreginizi ve güclü kaleminizi...
sevgilerimle...

İçindeki faylar depremler üretirken….
Bile kılıçlarını, zapt etmesin dünyanı…
Öyle bir aç ki kanatlarını
Işık geçsin içinden dedin,
sensizliği öğrettin….

yaşanmışlıklar içerinisde öğrenmek zorunda olduğumuz öyle çok şey varki...bu can var oldukca bu bedende öğrenmeyide öğreniyor insan..
Yıldız hanım kutluyorum
güzel bir şiir
sevgiyle kalın.

Yalın ayak koşan isyanları
Hoş geldin,sefa geldin demeyi.
Güneş içimde batarken
Acılar, sağnak yağışlarla vururken duvarlarıma ...ikinci kez okumanın adına bir kez daha tşk.sana sevgili Yıldız Özdemir.....

Yüreğimde ışığıyla yatan annemin yıldızıyım..
Gökyüzünden konuşabildiğim…

ŞİİRİN KALBİ BURADA ATIYOR


IŞIKLARIYLA PARLADIĞIMIZ TÜM ANNELERE ...

SAYGIYLA

FATMA HATUN ESEN

En sonunda;
Başköşemde ağırlamayı
Yalın ayak koşan isyanları
Hoş geldin,sefa geldin demeyi.
Güneş içimde batarken
Acılar, sağnak yağışlarla vururken duvarlarıma
İzlerini onarıp pencereler açmayı
Ölüm bile olsa, karşısında asil durmayı,
Bağrıma hançer saplansa bile,
Sesimi duymayacaksınız demeyi… öğrettin…

İçindeki faylar depremler üretirken….
Bile kılıçlarını, zapt etmesin dünyanı…
Öyle bir aç ki kanatlarını
Işık geçsin içinden dedin,
sensizliği öğrettin….

Yıldız Özdemir

Merhabalar.Bu güzel dizeleri okumak çok zevkliydi:))

Seveceksin, seveceksin.Yok ötesi..!
Yoksa taşıyamazsın bu yükü..


Sevgiyi hissetmeyi de yaşamda diğer kişi ve nesnelere sunmayı da annelerimizin ilk dokunuşlarından öğreniriz... Ve öyle özeldirki bu ilk dokunuşlar, yaşam çizgimizin her milimetresinde yeniden yeniden hissederiz.. Bazen hüzünle bazen özlemle...

Annenin ışığıyla sürdürdüğün yaşamında kendi ışığınla rehber oluyorsun çocuklarına Yıldız hanım...
Anne yüreğini ve şair yüreğini kutluyorum...