Sen öğretmensin Şiiri - Gündüz Polat

Sen öğretmensin

Sen karanlığın ardından atan şafak
Ve yükselen güneş gibi
Var üstüne karanlığın
Balyoz gibi patlasın yumruğun
Kör cahaletin döşüne
Şahlansın revan atın dört nala
Yürüsün ilmin siperine
Çünkü sen öğretmensin

Kaynamalı ilmin kazanında
Pişmek gerek özünde
Çiğ kalmak cahalettir dost
Tadımlık değil, doyumluk olmalı insanlığa
Çağlamalı coşan ırmaklar gibi
İlmin bilmin piri olmak gerek
Saygı sevgiyle gönüle sızmak gerek
Sen öğretmenim giyimin kuşamınla örnek
Doğruyu yanlışı öğretmek
Sen yarınların ilim ordusu kumandanı
Cahaleti kemalete erdiren mürşit
İnsanı edep erkanı salan ulu çınar
Sen barut gibi dolu gökteki bulut
Yağmalı yeni yeşeren mahsüle
Filizlenmeli toprağın karanlığından cahaleti gömüp, yok etmeli yoz fikiri
Kardeşliğin dostluğun
İlim ve bilim dünyasına giden yoldan
Yürüyelim hep birlikte
Önde öğretmenim
Ardından ilim ordusu
Ve ben