Kararmış şu kalbim ki mutsuzum ben,
Asılmış suratım umutsuzum ben,
Kurumuş gözlerim bulutsuzum ben,
Hayata gülmeyi sen öğret bana.
Dağlarda gezip de nefes almayı,
Karınca izinde ibret bulmayı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Maalesef kalbur üstü şiirler,antolojide yanlızlığa mahkum ediliyor.Şiirinizde bunlardan biri sanırım.
değerli çalışmanızı tebrik eder ,yüreğinizin kaleminize güç vermesi dileklerimle,selam ve sevgiler sunarım._____Hamit körken
öğretecek inşallah. tebrikler ismail bey. kalem daim olsun.selam ve dua ile.
Geleni gideni kardeş bilmeyi,
Ekmeği, katığı, eşit bölmeyi,
Bir dostluk uğruna yatıp ölmeyi,
Fedakârlık nedir, sen öğret bana.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta