Dünya umrunda değil, yağmur yağsın kar yağsın,
Sokaklar senin artık, gezmelere doyarsın,
Maksadın ayrılmaktı, kavga-dövüş ver-yansın,
Muradın oldu sanma, bir kaç günde anlarsın.
Kış başlasın da seyret kapalı kapıları,
Buz tutmuş olsun hele, o çeşme muslukları,
Tutunacak el değil, bir kurtuluş kulvarı,
Aramaya başlarsan, sen o zaman anlarsın.
Ne demekmiş gör hele, pişmiş aş sıcak yatak
Nasılmış o parklarda, bank üstünde uyumak,
Yalnızlık denen sarmal, karma-karış kör yumak,
Bedenini sarınca, sen o zaman anlarsın.
Bir yuva sıcaklığı ararken nefes nedes,
Dar gelir koca dünya, bu gök kubbe bu kafes,
Bir an huzura karşı, duyduğunda bir heves,
Yanlışın bin mi, bir mi, sen o zaman anlarsın...
(İst. 06 / Aralık / 2009)
Ziya GökmenoğluKayıt Tarihi : 15.12.2014 15:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!