Sen = O’ydu Ve Ben = O’suz, O’ydu

O çınarı düşünüyorum
Milyonlarca kollarında, sayısız elleri ve yapraklarını

Çileden;
Dakikalarını saate çeviren zamanda
Beklediğimiz otobüsün, gelişini hayal ediyorum

Ama o, gelmemişti
Ve biz gitmiştik
Sayısız eller, rüzgârın da yardımıyla
Kımıldamıştı ardımızdan
Su döker gibi…

Ve başın düşmüştü
Taksici sağına bakınca, anlamıştım uyuduğunu
Bir el yükseldi omuzlarına
Hemen çekindi boşluğa

Karanlığa doğru yol alıyorduk
Sanıyordum ki bir insan var karşımda
Koca bir bedendi, evet!
Ama içinde, sen yoktun ki

Adam baktı pısırıklığına
Ben, kızdım sana
Ve sen, kaçıncı uykunda…

İşte son durak
Gitmelisin, gitmeliyim

Halime Erva Kılıç
09.Mayıs.2010
Pazar