Sen O Uzak Kentte (zaman Tüneli)

Sana sunduğum bu nadide çiçeklerle dolu buket Mevlana bahçelerinden derlenmedi,ama,kuşkusuz kabul edebilirsin.
Zira bu çiçekleri ne bir putperest,ne mecusi,ne dindar ne de tanrıtanımaz kokladı.
Ben de bilmiyorum; tadmadım o sınırsız heyecanı,tanımadım şimdiye kadar...
Sana Tanrı'nın bana verdiği gibi devrediyorum.
Kabul et lütfen.

Seni,o uzak kentte boynun bükük,saçların dağılmış,gözlerin nemli,boğazın düğüm düğüm görüyorum rüyalarımda.
Gecenin bilinmeyen bir yerinde dokunamamak acı veriyor
gözyaşlarına parmakuclarımla.

"Kuzey Denizi" nden esen soğuk rüzgarlarla donan gözyaşlarını kalplerimizdeki sevi tomurcuğuna ilk çiyin düştüğü o ilk günün anısı olarak sakladığım medillle silememek,nefesimle ısıtamamak çok kötü.

Kuzey rüzgarlarının geceye egemen olan karanlığı delerek dondurduğu gözyaşların yüreğine kurşun gibi inmeden..

Gece kuşlarını ötüşünü duyuyor musun.Hatırlıyor musun,sabahları tanyeri ağarırken bahçemizdeki erik ağaçlarının yaprakları arasından şarkılar terennüm eden kuşları.

Ben duyamıyorum,oysa duymak istiyorum,olmuyor sensiz.Goethe'ye daha yakınsın.Oku:Orada bir medyum var.Hep şiir okur özlem üstüne -sevi üstüne.Aslında bugüne kadar yazılmış olan bütün şiirler sana...Senin için.

Sen o soğuk ülkenin en uzak kentinde,Saksonya'da yüzünü "Kuzey Denizi"ne çevir.Kuzey rüzgarları alsın,getirsin saçlarını,kokunu.Sesini,nefesini.Saçların dokunsun kalbimin tellerine.

Birlikte söylüyoruz aslında adı "özlem" olan şarkımızı.
Birlikte dinliyoruz.
Sen nasıl yapayalnızsan orada.
Ben de öyleyim.
Sensizliğimle.
Her günbatımında gecenin derinliklerine doğru kırbaçladığım duygularımla.
Yapayalnızım.

Kızımızla.
Özlem'le.
O,seni öyle özlemiş ki...
Öyle öpüyor ki seni...
Seni öyle öpüyoruz ki...

Sana sunduğum şarap milyonlarca konuğu olan "Hayyam"ın sofrasından alınmadı.
Yarısını kızımzla ben içtim.
Yarısı senin.
Kabul edebilirsin.

Memleket dolusu sevgi,yürek dolusu selam.

1974 Almanya-Aşağı Saksonya