Sen Nuru Hayatsın… Şiiri - Ali Kamil

Gitme,
Figanlar düşer denizlerime sularım çekilir
Yağmurlar yağar vahalarıma;
Kirpiklerimden gözyaşlarım süzülür
Boranlar eser tenhalarımda,
Dallarım kırılır
Yüreğimi üşütür sabah ayazları
Kelebeklerim ölür
Yıldızlar küser göğüne,
İçimdeki çocuk ölür
Yönünü şaşırır rüzgarlarlarım
Bütün ırmaklarım kurur
Solar kalbimin çiçekleri,
Sensizliğim üzülür
Öksüz kalırım anasız
Yetim kalırım babasız
Yüreğimin dağları yıkılır
Saçlarına esen seher yelleri,
Yüzünü aydınlatan çoban yıldızı ölür
Sevda raks hanemden
Bir daha turnalar geçmez,
Bülbüllerde ötmez
Çiçekler açmaz aşk bahçemde
Bütün vagonlarım devrilir
Fırtınalar, boranlar gelir üstüme
Kar yağar istasyonlarıma,
Yüreğim üşür
Ormanlarım yanar
Aşiyan bahçelerim yok olur
Kuşlarda gider kentimden,
Bende ölürüm
Gitme sevgilim kal yanımda
Menekşeler açsın dağlarımızda
Senle sevinsin gökyüzüm,
Mavileşsin
Denizlerden hüzün kalksın
Martılar bizim şarkılarımızı söylesin
Çiçeklerimiz yeniden doğsun
Adları sen olsun
İki çığlık arasında
Bir başıma bırakma beni
Senki sevgilim
Ayın ışığı,yıldızların parlaklığısın..
Denizin en mazisi;
Yaprağın en yeşilisin..
Baharın en tatlısı;
Kışın en görkemlisisin
Yağmurun en sağanağı;
Aşk sellerinin en güzelisin..
Sen denizdeki yakamoz
Gökyüzündeki gökkuşağısın
Sen Nuru Hayatsın…