sen çağlayan yanım, otobüs arkası
hüznün çiçeklerini doğurursun boyuna
nasıl ki boynun gibi bu çağ sonsuz
bitik bir çiçek doğar hüznüme
biliyor musun yaşıyorsun boylu boyunca
senin o bilinen
ve sık sık kapı önlerinde dolanan meşhur uzaklığın
nostradamus'un kehaneti miydi sahi
sen ki hayatında istediğim yeri edinemediğim kişi
sigara paketini bende unutmuşsun
sahi nasıl beceriyorsun kendini bunca sevdirmeyi
sahi:
neden
hayatıma
müdahale
ettirmek
istemiyorum?
son mektubunda bir şeyleri iste demiştin
sen neyi, nasıl istersen öyle getireyim
ve şimdi çağır
orta çağ'dan kalma sesini dinlemek için bile gelebilirim
camının önünde duran çiçek gibi bak bana
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 03:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!