Sen nesin ki Şiiri - Ercan Özkan Ata

Sen nesin ki insanoğlu bu devr-i alemde,
Rabbinin kurduğu muntazam düzen içinde,
Adaletin terazisi değilmi, Hazreti Ömer’de,
Kanun, hüküm, düzen bilmez seni hak eyleye…

Mevlana dememiş mi ne olursan ol gel diye,
Sen sanırsın kendini hala bilgeden daha ileride,
Ayırırsın insanı siyah, sarı, cism-i vücuda gore,
Tasnif-I mümkün mü insanın amel defteri yerine,

Dahamı ulu, büyüksün “haşa” peygamberlerden,
Daha mı akıllısın Ulemadan, evliyadan, alimden,
Bilmezsinki zerreciksin hücre misali alemde,
Maksadı aşma huzurun yok Zuhrü mahşerde…

Gelince karşına kıldan ince sır’at köprusu,
Kimine yayla gelecek bu amel yolu sana,
Olacak keskin bir bıçak üzerinde zor durmaya,
Geçebilecekmisin bilirmisin, bu amelle yaradanına...

Sen sen ol dinle kardeşim nazar- ı pür-i dikkat,,
Doğru yoldan şaşma budur insanlığın temeli,
Olma şeytannın esiri zincirleri kır at,
Hak yolda, müm’in olmanın farzı, sünneti, vacibi…